Τρυποκάρυδος

Χα χα.
Θύμα; Η διαφορά ανάμεσα σ' έναν εγκληματία κι έναν παράνομο είναι ότι ενώ οι εγκληματίες είναι συχνά θύματα, οι παράνομοι ποτέ δεν είναι. Στην πραγματικότητα, το πρώτο βήμα για να γίνεις αληθινός παράνομος είναι να αρνηθείς να σε κάνουν θύμα.
Όλοι όσοι υπόκεινται σε νόμους αλλωνών είναι θύματα. Αυτοί που παραβαίνουν νόμους από απληστία, απογοήτευση ή εκδίκηση, είναι θύματα. Αυτοί που παρακάμπτουν νόμους για να καθιερώσουν δικούς τους νόμους είναι θύματα. (Εδώ αναφέρομαι στους επαναστάτες.) Ωστόσο, εμείς οι παράνομοι, ζούμε πίσω απ' το νόμο. Δε ζούμε απλώς πίσω απ' το γράμμα του νόμου -πολλοί επιχειρηματίες, οι περισσότεροι πολιτικοί και όλοι οι αστυνομικοί, αυτό κάνουν- ζούμε πίσω απ' το πνεύμα του νόμου. Κατά ένα τρόπο, δηλαδή, ζούμε πίσω απ' την κοινωνία. Αν έχουμε έναν κοινό στόχο, στόχος μας είναι ν' αλλάξουμε τη φύση της κοινωνίας. Όταν τα καταφέρνουμε, προκαλούμε τα γέλια του κόσμου. Τα προκαλούμε ακόμα κι όταν αποτυχαίνουμε.
Θύμα; Εγώ αποδοκίμαζα την ασχήμια του Πολέμου του Βιετνάμ. Αλλ' αυτό που εγώ αποδοκίμαζα, άλλοι το αποδοκίμασαν πριν από μένα. Όταν ο πόλεμος κάνει ολόκληρους πληθυσμούς υπνοβάτες, οι παράνομοι δε συνδυάζουν τις δυνάμεις τους με τα ξυπνητήρια. Οι παράνομοι, όπως κι οι ποιητές, διορθώνουν τους εφιάλτες. Είναι πολύ ευχάριστη δουλειά. Τα χρόνια του πολέμου ήταν τα πιο δοξασμένα χρόνια της ζωής μου. Δε ρισκάριζα το τομάρι μου για να διαμαρτυρηθώ κατά του πολέμου. Ρισκάριζα το τομάρι μου για πλάκα. Για την ομορφιά του!
Τρελαίνομαι για τη μαγεία της ΤΝΤ. Πόσο εύγλωττα μιλάει! Ο υπόκωφος βρυχηθμός της, οι εκρήξεις οργής της είναι ελάχιστα υποδεέστερες του θρήνου της Γης της ίδιας. Οι καλά χρονολογημένες εκρήξεις είναι σα χορωδία σεισμών. Εκτός από την εύγλωττη αντήχηση της, η βόμβα λέει μόνο μια λέξη: -«Έκπληξη!»- και μετά χειροκροτάει τον εαυτό της. Τρελαίνομαι για τα ζεστά χέρια της έκρηξης. Τρελαίνομαι για ένα αεράκι που να 'χει τη διαβολική μυρουδιά της μπαρούτης (τόσο κοντά στην αγγελική μυρουδιά του σεξ). Τρελαίνομαι για τον τρόπο με τον οποίο η αρχιτεκτονική, κάτω απ' την επιρροή του δυναμίτη, διαλύεται σχεδόν σε αργή κίνηση, καταρρέει ευγενικά, στέλνοντας στον αέρα τούβλα χωρίς φτερά, λιώνοντας γωνίες, κάνοντας κομμάτια τις διάφορες προσόψεις, στηρίγματα να παύουν να στηρίζουν, κι ολ' αυτά να πέφτουν σαν κατακάθια μετά το πέρασμα του κυκλικού ολοκληρωτικού ανέμου. Τρελαίνομαι για κείνο το ανεκτίμητο κλάσμα δευτερολέπτου όπου τα τζάμια των παραθύρων γίνονται ελαστικά και φουσκώνουν σαν τσιχλόφουσκα λίγο πριν σκάσουν. Τρελαίνομαι για τα δημόσια κτίρια όταν επιτέλους γίνονται αλήθεια δημόσια, κι ανοίγουν, τις πόρτες τους στους πολίτες, στα πλάσματα, στο σύμπαν. Έλα μωρό μου, μπούκα μέσα! Και τρελαίνομαι για την τελική μυρουδιά του καπνού.
Ναι, αγαπάω το μύθο του παράνομου. Αγαπάω το συνειδητό ρομαντισμό του παράνομου. Αγαπάω τη μαύρη γκαρνταρόμπα του παράνομου. Αγαπάω το υπερφυσικό χαμόγελο του παράνομου. Αγαπάω την τεκίλα του παράνομου και τα φασόλια του παράνομου. Αγαπάω τον τρόπο με τον οποίο οι σεβάσμιοι πολίτες σαρκάζουν περιφρονητικά και λένε: «παράνομος». Αγαπάω τον τρόπο με τον οποίο οι νεαρές καρδιοχτυπάν και λένε: «παράνομος». Το παράνομο σκάφος σαλπάρει κόντρα στο ρεύμα και μ' αρέσει. Οι παράνομοι κάνουν την τουαλέτα τους όπου μπορούν και μ' αρέσει. Όλοι οι παράνομοι είναι φωτογενείς και μ' αρέσει. «Όταν η ελευθερία βγει στην παρανομία, μόνο οι παράνομοι θα 'ναι ελεύθεροι.» Είναι κάτι που διάβασα σ' ένα αποχωρητήριο και μ' αρέσει. Υπάρχουν παράνομοι χάρτες που οδηγούν σε παράνομους θησαυρούς και μ' αρέσουν ιδιαίτερα κάτι τέτοιοι χάρτες. Χωρίς να περιμένει να βελτιωθεί η ανθρωπότητα, ο παράνομος ζει σα να 'χε κι όλας φτάσει αυτή η μέρα κι αυτό μ' αρέσει περισσότερο απ' όλα.
Θύμα; Το γράμμα σας θύμισε στον Τρυποκάρυδο πως είν' ένας ευλογημένος Τρυποκάρυδος. Η συμπόνια σας για τη μοναξιά μου, την υπερένταση μου και τις ενοχλητικές διακυμάνσεις στην ταυτότητα μου, έχουν κάποια βάση και τις εκτιμάω. Αλλά μη γελιέστε. Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στην Αμερική. Στις τσέπες του σακακιού του μπάρμαν που φοράω, κουβαλάω ακόμα, από συνήθεια, ξύλινα σπίρτα. Όσο υπάρχουν σπίρτα, θα υπάρχουν και φυτίλια. Όσο κάθε τοίχος απειλείται, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Οι παράνομοι είναι τα ανοιχτήρια κονσέρβας στο σουπερμάρκετ της ζωής.
:death in vegas - hands around my throat [live] (satan's circus)

Μουαχαχαχα!!!

Καλά είναι δυνατόν;;;

Άντε και σνίτσελ κοτόπουλο ο πανθεσσαλονίκιος αθλητικός όμιλος κοτόπουλων.
Αντιθέτως, να κάτι που θα αγόραζα:

:a place to bury strangers - keep slipping away (exploding head)