... Άντε τράβα γαμήσου. Σοβαρά. Κατάλαβες εσύ. Απλά άντε και γαμήσου κακομαθημένο μπασταρδάκι.
:††† - † (†††)
20111009
Anathema ξανά...
Θα μπορούσε να είναι μια μαγική βραδιά...
Όλα ξεκίνησαν όταν περιμένοντας την Κλαρίς να πάρει ένα βρώμικο έξω από το principal πέρασε από δίπλα μας ο Danny. Δεν έχασα την ευκαιρία και του έπιασα την κουβέντα για κάτι πίπες που λέγαμε στο φόρουμ των anathema λίγες μέρες πριν, κάτι άλλες χαζομάρες, και βγήκα και φωτογραφία!!! (δεν είναι πιο ψηλός από εμένα, στεκόταν σε μια μαλακία στον δρόμο και φαίνεται έτσι)...
Και αφού βγήκαμε και φωτό, κάτι που αν έλεγες στον 14χρονο Σωτηράκη όταν άκουγε το a dying wish το '95 και έκανε κακάκια πάνω του θα σου έβριζε τη μάνα που τον κοροϊδεύεις, μπήκαμε στα ενδότερα. Όπου τα πράγματα ήταν πάλι κάπως περίεργα. Ο Danny, γνωστός για την μουνοδουλείαση του, περιφέρονταν στον χώρο, μιλούσε με όλους, και μάλιστα ξαναπέρασε από εκεί που ήμουν και μου ευχήθηκε να ευχαριστηθώ το live. Η πρώτη σκέψη ήταν ότι του αλλάξανε φάρμακα. Μετά κι από το σαπόρτ (να ευχαριστήσω εδώ τις ωτοασπίδες μου που απέτρεψαν τη μουσική τους να με χτυπήσει στα νεύρα), ο Danny σταμάτησε τη κονσομασιόν, και όλοι ήμασταν έτοιμοι για άλλη μια μαγική βραδιά. Τον πήχη είχε ανεβάσει και το setlist της Αθήνας, που ήταν υπέροχο, οπότε όλα δείχναν τέλεια με το που βγήκαν τα παιδιά μας στη σκηνή. Λοιπόν από όσες φορές τους έχω δει, και είναι πολλές, αυτή πρέπει να ήταν η πρώτη που τους έβλεπα να το διασκεδάζουν τόσο πολύ. Πραγματικά παίξανε τόσο δεμένα και σωστά, που ήταν απερίγραπτο.
Το μόνο πρόβλημα της βραδιάς ήταν το setlist. Δεν ήταν σαν της Αθήνας, ήταν πάρε άλλη μια τα γνωστά να έχεις. Μεγάλη πίκρα έφαγα. Κάντε και τις συγκρίσεις να δείτε τι χάσαμε.
Είδατε; Τέλος πάντων, όλα ήταν ωραία, η Κλαρίς δεν κατέστρεψε με το να μιλάει όλη την ώρα το μπουτλεγκάκι που μπορείτε να βρείτε εδώ, και πήγαμε σπίτια μας ευχαριστημένοι, αν και όπως είπα και πριν, μια πίκρα που δεν ακούσαμε κάτι πιο ιδιαίτερο και λιγότερο χιλιοπαιγμένο την έχω ακόμα. Χαλάλι τους όμως, πάντα καταφέρνουν και σε αγγίζουν.
:silence
Όλα ξεκίνησαν όταν περιμένοντας την Κλαρίς να πάρει ένα βρώμικο έξω από το principal πέρασε από δίπλα μας ο Danny. Δεν έχασα την ευκαιρία και του έπιασα την κουβέντα για κάτι πίπες που λέγαμε στο φόρουμ των anathema λίγες μέρες πριν, κάτι άλλες χαζομάρες, και βγήκα και φωτογραφία!!! (δεν είναι πιο ψηλός από εμένα, στεκόταν σε μια μαλακία στον δρόμο και φαίνεται έτσι)...
Και αφού βγήκαμε και φωτό, κάτι που αν έλεγες στον 14χρονο Σωτηράκη όταν άκουγε το a dying wish το '95 και έκανε κακάκια πάνω του θα σου έβριζε τη μάνα που τον κοροϊδεύεις, μπήκαμε στα ενδότερα. Όπου τα πράγματα ήταν πάλι κάπως περίεργα. Ο Danny, γνωστός για την μουνοδουλείαση του, περιφέρονταν στον χώρο, μιλούσε με όλους, και μάλιστα ξαναπέρασε από εκεί που ήμουν και μου ευχήθηκε να ευχαριστηθώ το live. Η πρώτη σκέψη ήταν ότι του αλλάξανε φάρμακα. Μετά κι από το σαπόρτ (να ευχαριστήσω εδώ τις ωτοασπίδες μου που απέτρεψαν τη μουσική τους να με χτυπήσει στα νεύρα), ο Danny σταμάτησε τη κονσομασιόν, και όλοι ήμασταν έτοιμοι για άλλη μια μαγική βραδιά. Τον πήχη είχε ανεβάσει και το setlist της Αθήνας, που ήταν υπέροχο, οπότε όλα δείχναν τέλεια με το που βγήκαν τα παιδιά μας στη σκηνή. Λοιπόν από όσες φορές τους έχω δει, και είναι πολλές, αυτή πρέπει να ήταν η πρώτη που τους έβλεπα να το διασκεδάζουν τόσο πολύ. Πραγματικά παίξανε τόσο δεμένα και σωστά, που ήταν απερίγραπτο.
Το μόνο πρόβλημα της βραδιάς ήταν το setlist. Δεν ήταν σαν της Αθήνας, ήταν πάρε άλλη μια τα γνωστά να έχεις. Μεγάλη πίκρα έφαγα. Κάντε και τις συγκρίσεις να δείτε τι χάσαμε.
Είδατε; Τέλος πάντων, όλα ήταν ωραία, η Κλαρίς δεν κατέστρεψε με το να μιλάει όλη την ώρα το μπουτλεγκάκι που μπορείτε να βρείτε εδώ, και πήγαμε σπίτια μας ευχαριστημένοι, αν και όπως είπα και πριν, μια πίκρα που δεν ακούσαμε κάτι πιο ιδιαίτερο και λιγότερο χιλιοπαιγμένο την έχω ακόμα. Χαλάλι τους όμως, πάντα καταφέρνουν και σε αγγίζουν.
:silence
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
