Έλεγα καιρό πριν τη συναυλία ότι θα κάνω κακάκια πάνω μου. Με αυτόν τον δίσκο μεγάλωσα, τον έπαιζα όλο σε air guitar ακούγοντας τον στο walkman μου από τότε που βγήκε και για χρόνια. Και τώρα η ευκαιρία να τον ακούσω όλο παιγμένο από τους πολυαγαπημένους paradise lost με έκανε να σκέφτομαι όπως είπα ότι θα κάνω κακάκια πάνω μου την κυριακή 20 μαρτίου.
Τελικά δεν έκανα. Όχι πως δεν ήταν καλή συναυλία. Αλλά κάτι που ο δίσκος δεν είναι κι αυτό που λέμε συναυλιακός εντελώς, κάτι που ο holmes δεν ακουγόταν (ή ήταν χαμηλά στη μίξη, η τον σκέπαζε ο κόσμος, δε ξέρω, συμπεράσματα μπορείτε να βγάλετε μόνοι σας ακούγωντας το bootleg που μπορείτε να κατεβάσετε εδώ).
Γενικά ήταν γαμάτα, ξαναβγήκαν και μας έπαιξαν και άλλα κλάσικς, και μας αποχαιρέτησαν ωραιότατα, αν και περίμενα ένα sweetness όπως ο μικρούτσικος την άνοιξη. Το σέτλιστ:
Πάντως γενικότερα καλά ήταν. Τώρα κατεβαίνει και το καινούριο ulver, το οποίο θα με κάνει πιστεύω να κάνω κακάκια πάνω μου αυτή τη φορά. Εντυπώσεις αργότερα.
:silence
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου