Midas fall.

Πωπω, πάει καιρός, ε; Η αλήθεια είναι ότι από τότε που το παράτησα για οποιαδήποτε άλλη χρήση το μπλογκ και γράφω μόνο για συναυλίες, και μιας που οι συναυλίες που πηγαίνω δεν είναι και οι πιο δημοφιλείς, δε ξέρω αν θα το κρατήσω ονλάιν πολύ ακόμα. Όλο λέω θα το επανενεργοποιήσω σε πιο φουλ ρυθμούς, κι όλο το αφήνω. Τέλος πάντων, άλλο είναι το θέμα μας. Midas fall.

Μπαντάρα. Για λίγους. Κυριολεκτικά. Τριάντα άτομα πιστέψαμε ότι άξιζε τον κόπο να πάμε στη μαύρη τρύπα για τη συναυλία. Δε πειράζει, όσοι δεν ήρθαν έχασαν την καλύτερη μπάντα που ξέρω εγώ σε αυτό το περίεργο κράμα post rock, trip hop, alternative και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο χαρακτηρισμό μπορείς να δώσεις.

Ίσως κάπως έτσι να ακουγόντουσαν οι gathering, αν μεγάλωναν με joy division και radiohead κι όχι με μέτσουαααλλλ. Δύο δίσκοι, δύο ep, δεύτερη εμφάνιση τους στη θεσσαλονίκη. Ο διοργανωτής μου είπε ότι αυτή τη φορά είναι πολύ πιο δεμένοι σε σχέση με την προηγούμενη. Κι όντως, ήταν μια πολύ σφιχτή εμφάνιση, χωρίς λάθη και με πολύ κέφι και εξαιρετικό ήχο που σε έκανε να παραβλέπεις τα προηχογραφημένα μέρη στα πλήκτρα και λοιπά μπιμπλίκια. Αρκετά, ακούστε το bootleg κατεβάζοντας το από εδώ και στηρίξτε παρακαλώ, μπαντάρα λέμε.
:silence