Δύο μέρες που δεν ήθελα να τελειώσουν ποτέ.

Η πρώτη ήταν την προηγούμενη τετάρτη. Οι anathema, με καινούριο δίσκο, στο principal, και όλη η βραδιά ήταν σαν ένα ατελείωτο πάρτι. Όλοι στα καλύτερα τους, ο danny πιο leader από ποτέ, ο jamie σε απίστευτες γκριμάτσες, και ο vincent να μη λέει να βγάλει το δερμάτινο παρά την ασφυκτική ζέστη. Setlist γαμώ, όλα γαμώ, και χειραψία με το δεξί χέρι του danny σαν επισφράγισμα της γαμώ ημέρας. Θρησκευτική εμπειρία ήταν πάντα οι anathema για 'μένα, και για άλλη μια φορά προσκύνησα. Bootleg της συναυλίας εδώ, από το μαγικό μου yamaha recorder. Αν και να προειδοποιήσω, η Μανταλένα δεν έβγαλε τον σκασμό ούτε λεπτό.


Και εκεί που νόμιζα ότι οι porcupine tree την παρασκευή θα είναι καλοί αλλά καμία σχέση, η μπουλντόζα steven wilson έπεσε στη μάπα μου και την έκανε κιμά. Μπορεί η πιο ωραία συναυλία που έχω πάει ποτέ. Και αυτό γιατί ήταν όλα τόσο γαμάτα, όλα παιγμένα τέλεια, αλλά όχι με στείρο επαγγελματισμό, αλλά με πάθος, πώρωση, σαν ένας ατελείωτος οργασμός. Κι ας μην παίξανε τίποτα από τον δίσκο που με έμπασε στη μουσική τους, το signify. ΓΑΜΩ! Bootleg επίσης εδώ, αυτή τη φορά έβαλα την μαριώ μακριά από το recorder, δεν θα τον ακούσετε πουθενά. Και να σκεφτείτε ότι λέγαμε να πάμε placebo. βρε ουστ. Waaaaay out!!!


Επόμενη στάση 2l8 στις 22, και archive στις 23!!! Αντίλ δεν... Waaaaay out!!!
:porcupine tree - way out of here (thessaloniki [10.09.10])