AnathemA

22.12.06

Τα έχω απέναντι μου όταν είμαι Θεσ/νίκη και δε μπορώ να ξεχάσω...
Δε μπορώ να αποφύγω τις μνήμες...
hey you rotting in your alcoholic empty shell...
Οι anathema ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο μου συγκρότημα, όσο μελό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο για ένα γαϊδούρι 25 χρονών. Δεν είναι απλά ότι μου άρεσε η μουσική τους, είναι ότι πάντα ο κάθε δίσκος τους ήταν σαν soundtrack για τη ζωή μου. Δε μπορώ να κακολογήσω δουλειά τους, ούτε να πω κάτι άσχημο ακόμα και για τους πρώτους δίσκους, που όπως κι αν το κάνουμε, τώρα, στα 25 μου φαίνονται κάπως αφελείς.
Όσο κι αν έχω απομακρυνθεί από το metal, όσο κι αν λέω ότι οι mogwai μαζί με τους isis είναι τα τελευταία χρόνια τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, ξέρω ότι λέω ψέματα. Γιατί και οι 2 πάσχουν σε κάτι που οι anathema πάντα είχαν, αυτό το ασφυκτικό συναίσθημα που δε σε άφηνε να απεγκλωβιστείς, αλλά ούτε το ήθελες.
but there's still a wilful mind behind this cold, psychotic eyes...
Ξέθαψα και κάτι αρχαίες συνεντεύξεις του danny, από τη δεύτερη επίσκεψη τους εδώ, τη πρώτη τους που παραβρέθηκα και δεν έχω χάσει ούτε μία από τότε (οι πρώτες νότες των πλήκτρων του empty μου χάρισαν απανωτούς οργασμούς τότε), να λέει ότι σκέπτονται να αλλάξουν όνομα κι άλλα τέτοια.τίποτα δε έγινε αυτά τα 5 σχεδόν χρόνια από τότε, είναι ακόμα εδώ, περιμένω με αγωνία το νέο τους πόνημα, και συνεχίζω να ασφυκτιώ μέσα στη θαλπωρή της μουσικής τους. i swear i never knew how it could be...
Εξακολουθώ να κοιτάζω το καδράκι με το εισιτήριο, τη φωτογραφία που μου έδωσε η Χρύσα από τη πρώτη μου συναυλία τους...
Ρε έπαιξαν μέχρι και nocturnal emission, τι συζητάμε...
and I wonder if you ever wonder the same, and I still wonder...
Να είμαστε καλά να ανταμώνουμε...
:anathema - angelica (live in chile)